Jemig, wat heb ik afgelopen week uitgekeken naar vrijdag zeg! Afgelopen week was echt een k*tweek! Al dat huiswerk... vies weer... overal om me heen ruzie...
En woensdag was al helemaal een flinke klap. Toen ging ik weer naar Jeffrey toe. Ik had die dag les en ben meteen doorgerend naar Jeffrey. Ik wist niet waar hij stond, dus het was even zoeken. Toen ik hem niet kon vinden, ben ik toch maar alle naambordjes afgegaan. En toen vond ik hem... Arme Jeffrey stond helemaal achteraan in de allerverste hoek van de manege. In het kleinste en donkerste stalletje wat je je maar kunt bedenken
. Ik herkende hem helemaal niet, hij zag er heel anders uit
. Zijn glimmende vacht was helemaal dof en hij keek zó wild uit zijn oogjes. Het deed me zo veel pijn hem zo te zien
. Afschuwelijk! Hij wou ook steeds uit zijn box enzo. Ik heb echt lopen janken in die stal! Hoe kán Esther hem nou zoiets aandoen! Echt verschrikkelijk... Zelfs mijn vriendin begon te janken! Ik hoop dat Jeffrey snel weer gelukkig wordt en dat ze snel gaan rijden, zodat hij tenminste afleiding krijgt!
Dat was dus nóg een grote klap derbovenop... Erg veel slechter kon mijn week niet worden! Ik wou nog maar 1 ding: knuffelen met Holly! Lekker vertroetelen... Dus toen ik vrijdag uit school kwam (ik had de hele dag geen fuck gedaan... kon me toch niet concentreren) ben ik gelijk naar boven gesjeesd, heb mijn superfijne spijkerbroek aangetrokken, mijn jodphurs en een lekkere trui. Ook nog even de complete groentela leeggeplundert en ben in de auto gesprongen. Mijn moeder ergerde zich dood aan mijn flinke haast, maar ging tóch zonder mopperen mee. Ze bleef ook kijken, dat vond ik erg leuk! Ik was net op tijd: Holly kwam al vanuit de wei het terrein opgelopen (in Veldstar doen ze niet zo moeilijk over de paarden op stal zetten: gewoon een kwestie van een routetje maken naar de stallen met schrikdraad, en de paarden draven zelf lekker de stal in). Ik plukte hem ertussen uit en ben even aan de kant gegaan voor de aanstormende kudde die vanuit de weides kwamen. Holly was superdruk en liep helemaal te briezen en te dribbelen. Dus ik ben even omgelopen en heb hem op de poetsplaats vastgezet. Lekker geknuffeld en gepoetst en toen opgezadeld. Het opzadelen gaat nu al geheel zonder problemen
. Binnen 5 minuten ligt het zadel erop, helemaal goed met de singel mooi door de ring. Was érg trots op mezelf! Toen ben ik gaan rijden. Holly was nog steeds érg druk, maar gelukkig had ik de bak voor mij alleen. Eerst eventjes met twee handen gereden, daar wordt Holly altijd wat alerter van en lekker soepel. Het rijden zelf ging érg goed. Ik voel me steeds lekkerder op hem! Holly had ook echt plezier erin! Hij draafde lekker door en toen we eindelijk gingen galopperen, vond hij dit maar wát leuk! Het was wel grappig, want elke keer als we in de schaduw van het gebouw kwamen, spurte hij ervandoor, en dan kwamen we weer in de zon en was hij weer wat rustiger. Ik vond het echt gaaf, zo hard galopperen. Een groot voordeel is dat de bak ook énorm is! Dus dan kun je ook lekker hard! Holly was superalert en stopte pijlsnel. De rollbacks gingen ook geweldig. Vanuit de draai meteen in de goede galop aanspringen, hij draaide mooi om zijn achterbeen en hield zijn hoofd mooi laag. Ik was supertrots op hem. Ook heb ik met hem de galopswissels gedaan. Dit vind Holly niet moeilijk, maar hij doet het in een hoog tempo! Dus wat ik heb geoefend is om hem rustig te wisselen. Het is me een paar keer érg goed gelukt, in een handgalopje een mooie wissel met voor en achter tegelijkl Wat en toppertje is hij ook!!! Toen ik na een uur rijden klaar was, was Holly behoorlijk bezweet, dus een kwartier uitgestapt. Daarna nog laten rollen en lekker gepoetst. Heeeeerlijk! Morgen ga ik er weer heen, wie weet dan met camera om wat mooie hoofdfoto's te maken!
Onderwerp: Eindelijk weer naar Holly! 
zo sep 09, 2007 2:02 pm
